Week 2021 - 08

Eten
In de buurt van Casa Rústica Hoya Grande, mijn huisje in de bergen, zijn er geen winkels, maar wel twee restaurants. En ook mijn appartement in Charco Azul ligt niet in de buurt van winkels, maar wel naast een distilleerderij en boven een restaurant. De afgelopen dagen heb ik dus vooral buiten de deur gegeten. En daarbij zaken verorbert die je in een Nederlands restaurant niet gauw op de kaart ziet staan. Zo heb ik Fabada op, een bonensoep met hele grote witte bonen erin; gebakken lever met mojo saus gegeten, ik weet niet van welk dier; konijn in saus opgepeuzeld; gefrituurde murene geprobeerd, een erg vette vis met weinig eetbaar vlees, en hamlapjes met paddenstoelensaus besteld, daarbij kwamen slappe frietjes en, heel verrassend, groenten in de vorm van spruitjes, sperziebonen, worteltjes, bloemkool en een stronkje broccoli. Bij de andere gerechten zaten geen groenten en moest je zelfs de aardappelen er apart bij bestellen.

Petrogliefen II
De petrogliefen in het Culturele Park La Zarza liggen in een bosrijke omgeving. Het pad volgt de rivierbedding en slingert zich langzaam omhoog. Er hangt een mysterieuze sfeer in het bos. Het is vochtig en donker met hier en daar lichtvlekken. Ook hier zijn de petrogliefen uitgehouwen in de kliffen en bestaan voornamelijk uit spiralen en cirkels. Maar er zijn ook een paar vreemde, meanderende, figuren. Door het bos en het water is er veel mos. Niet alle petrogliefen zijn, gemakkelijk, te ontdekken. Teug bij het bezoekerscentrum gaat het pad door een tunnel verder. Ik volg het pad tot bovenaan een waterval. De val is er, zeker 30 meter, maar het water niet. Verderop ziet het pad er gevaarlijk uit. Ik heb geen zin in een Erik-val en keer om.

Aldea Distilleerderij
De reden om naar Charco Azul te gaan is de Aldea distilleerderij die daar staat. Ze maken er rum, gin, graan en malt whiskey. Om de whiskies was het mij natuurlijk te doen :-) De rum kende ik al van mijn verjaardagscadeau en vond ik niet zo bijzonder. Helaas wordt de zaak gerenoveerd en er is geen rondleiding. Ik kon nog net aanhaken bij een Duitse toergroep. Die stonden in het winkeltje naar een video met uitleg te kijken en kregen aansluitend de kans om e.e.a. te proeven. De graan whiskey valt een beetje tegen, maar de malt whiskey is prima te doen. Ik heb gelijk maar een fles 3 jaar oude Drago whiskey en een klein flesje 20 jaar oude Tradition rum ingeslagen. Deze rum is wel lekker. Veel specerijen in de neus en een aangenaam lange nasmaak. Jammer dat een normale fles 65 euro kost.

Top weg
Even na Roque del Faro is de LP-1 afgezet en wordt het verkeer via de LP-111 geleid. En dat is jammer, want de LP-111 is een smalle bergweg die al slingerend door een natuurgebied loopt en waarop je liever geen tegenliggers tegen komt. Maar ook het achterop komende verkeer is vervelend. Voor een deel gaat de weg op en neer tussen de 1050 en 1100 meter en daar haal ik de maximaal toegestane snelheid van 30 km/uur niet. Maar er zijn ook stukken waar het diep naar beneden gaat. Het is maar goed dat daar geen flitspalen staan :-) Kortom een top weg om van West naar Oost te rijden, omgekeerd moet je teveel klimmen!

Museo del Puro Palmero (Sigaren museum)
Wat maar weinig mensen weten is dat op de Canarische eilanden tabak verbouwd wordt en dat men er heel goede sigaren maakt. De smaak is lichter en evenwichtiger dan de exemplaren vanaf de andere kant van de grote plas (Atlantische oceaan). In San Pedro is er zelfs een Sigaren museum. Het museum vertelt in een flink aantal Spaanse panelen -je krijgt een boekwerk met vertalingen mee- de geschiedenis van tabak en hoe het naar Europa en met name Spanje en de Canarische eilanden is gekomen. Daarnaast wordt stilgestaan bij de teelt en verwerking van tabak. Na de oogst wordt de tabak gedroogd en gefermenteerd. Pas na de fermentatie krijgt het de lekkere tabaksgeur. In de museum wordt ook, live, getoond hoe sigaren gemaakt worden. In tegenstelling tot heel veel andere producten -wijn, rum, whisky, chocolade- is er nog geen trend naar een single origin sigaar. Om een goede smaak te krijgen wordt tabak van verschillende soorten en gebieden gemengd. Een long filller bestaat volledig uit hele bladen, die in dezelfde richting liggen. Voor een short filler neemt men een heel binnen blad, het buiten blad is voor beide typen een erg mooi heel blad, en vult deze met korte stukjes tabak. Door de manier van maken verandert de smaak van een long filler tijdens het roken!